Ο Σεμπαστιάν Νικολά πάντα ονειρευόταν ότι είναι κάποιος άλλος. Αλλά δεν είχε καθόλου φαντασία. Έτσι αντιγράφει. Παρατηρεί τους ανθρώπους που συναντά, και στη συνέχεια τους μιμείται. Περνάει μέσα από τις ζωές τους. Αλλά κάποια ταξίδια δεν έχουν δρόμο επιστροφής.
