Professor Engels Vivian Bearing beschikt over het soms bijtende geestigheid dat haar studenten weliswaar iets bijbrengt, maar hen ook van haar vervreemdt. Ze heeft het lesgeven en haar leven perfect onder controle en laat niemand in haar kaarten kijken. Tot het leven zelf op een dag de kaarten brutaal op tafel gooit. Vivian blijkt een verwoestende ziekte te hebben en moet een slopende, langgerekte en experimentele behandeling ondergaan. Acht maanden lang moet ze de touwtjes uit handen geven. Ze is niet langer een lerares, maar een leerobject voor anderen. Vivian Bearing ontdekt dat je het slappe koord tussen leven en dood slecht met 'wit' kunt bewandelen.
